«گوی و چوگان (سرگذشت ورزش در ایران)»
پدیدآور: جمالالدین اکرمی
ناشر: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
تعداد صفحات: 44
ورزش از جمله فعالیتهای مهم انسان به شمار میرود که با هدف سرگرمی، سلامت، افزایش آمادگی و قدرت جسمانی انجام می شود. در بسیاری از ورزشها وسیلهای نقش دارد که همه ما از کودکی آن را میشناسیم. این وسیله جذاب و دوستداشتنی، توپ است. توپها در بسیاری از بازیهای ورزشی نظیر: فوتبال، والیبال، بسکتبال، تنیس و ... نقش پرررنگی دارند. دانستن تاریخچه ورزشهای گوناگون، خاستگاه و چگونگی ابداع و سیر تحول و تکامل آنها برای بسیاری از علاقهمندان به ورزش جذاب است. در کتاب «گوی و چوگان» با یک بازیِ ورزشی آشنا میشویم که میتوان آن را به نوعی نیای بازیهایی نظیر فوتبال، گُلف و هاکی نامید.
این کتاب اطلاعات بسیار خوبی در خصوص سرگذشت ورزش در سرزمین ایران دارد و هرچند برای نوجوانان نوشته شده، به دلیل تصاویر رنگی و جذابی که دارد میتواند برای برخی از کودکان نیز جالب باشد. ورزش چوگان از قدیمیترین ورزشهایی است که به صورت گروهی و با توپ بازی میشود. این ورزش از دوران مادها تا امروز رونق دارد. در این بازی دو گروه اسبسوار، با چوبی که نوک آن برآمده است و به آن چوگان میگویند به توپ کوچکی که «گوی» نامیده میشود میکوبند تا آن را از دروازههای حریف عبور دهند. این کتاب با زبانی ساده و لحنی داستانی، از گذشتههای دور سخن میگوید که ایرانیان چوگان بازی میکردند. در این کتاب میخوانیم که چطور این بازی مایه سرگرمی و تفریح ایرانیان را فراهم میکرده و چه تاریخ و سرگذشت جالبی دارد.
.: Weblog Themes By Pichak :.